Wednesday 30 November 2011

Boeddhisme

All living beings have the Buddha nature and can become Buddhas. 
- Buddha

 

Sinds een hele tijd ben ik bezig met me te verdiepen in allerlei spirituele zalen, psychologische zaken, boeddhisme noem maar op. Beetje persoonlijke groei zeg maar, als je dat zo kunt noemen.
Van huis uit ben ik Katholiek. Als je mij vraagt of ik geloof, zeg ik: ja aan de ene kant wel maar ik geloof ook dat er meer is, ik geloof ook in reïncarnatie bijvoorbeeld. Een persoonlijk grapje binnen onze familie is als iemand rot doet of vervelende opmerkingen maakt: Die moet nog heel vaak terugkomen (doelend op volgende levens dus). Mijn zus en ik zeggen dat zelfs wel eens tegen onze moeder die dat dan volmondig beaamd ook nog. Het fijne is dat mijn moeder, zus en ik op 1 lijn zitten wat dit betreft. We verdiepen ons in dezelfde zaken, hoewel ik meer met boeddhisme bezig ben dan zij. 



Laatst zei mijn Jongste zoon: mam, kunnen wij ons niet laten uitschrijven uit de kerk? We gaan toch nooit. Kunnen we geen boeddhist worden? De jongens heb ik destijds laten dopen om ze iets mee te geven. Het feit dat wij niet naar de kerk gaan is eigenlijk omdat in mijn woonplaats in de parochie de kerk en de pastors niet prettig te noemen zijn. Ooit maakten ze in de kerk zelfs onderling ruzie en toen was voor mij de maat vol. Mocht ik willen bidden, dan kan ik dat ook thuis, zo vond ik. Het gekke is dat ik wel in een andere stad, of op vakantie elke kerk in ga die open is, om kaarsjes op te steken bij Maria. Of om de kerk te bezichtigen. Er is een gevoel bij maar ik heb geen behoefte meer om een dienst bij te wonen. Thuis staan ook Maria en Buddha gezellig naast elkaar. Bij Maria zet ik een vaasje bloemen neer met een kaarsje. Buddha krijgt af en toe een bloem in zijn handen. 


Wat me meer aantrekt: Ik kan het niet zeggen. Het Boeddhisme trekt me enorm aan, mede omdat het allemaal zo relaxed is. Niks moet, behalve voor jezelf zorgen, van jezelf houden en van anderen houden. Geven om elkaar en om jezelf. Dat wij in de Westerse wereld anders zijn opgevoed dan in het Oosten, tot die conclusie kwam Daan ook. Het boeddhisme hier zal anders 'uitgevoerd' worden dan in het Oosten. Gewoon omdat wij toch anders zijn, hoe je het ook wendt of keert. Wat niet wil zeggen dat we niet 'a little bit of both' of 'the best of both worlds' kunnen doen. In feite was de oorsprong van het Christendom ook een stuk meer relaxed dan dat de mensheid ervan gemaakt heeft. Jezus zal een stuk meer relaxed in zijn sandalen gestaan hebben dan dat wij nu allemaal moeten staan van ene Paus die het allemaal beslist tenslotte! 
Waarom kan het niet beiden? Ik zie niet in waarom dat niet kan. Ik denk niet dat Jezus of Onze Lieve Heer dáár moeite mee zal hebben. Zolang de principes ongeveer hetzelfde zijn. 


Nu nog leren mediteren en ik ben al een heel eind. Even op internet zoeken leverde deze site op: 
meditatie-voor-beginners
Daar ga ik me maar eens in verdiepen. Kijken hoe relaxed ik zelf kan worden!

© KH

Tuesday 29 November 2011

Omgaan met negatieve mensen

"The heaviest thing I can carry is a grudge."
~Unknown



Ze is lief hoor. Net als die mevrouw waar ik werk, ook lief. Of die ene vriendin. Allemaal lieve mensen die het denken goed te bedoelen. Alleen, dat 'goed' bedoelen, zit in hun eigen hoofd. Alles wat ze zeggen, de manier waarop ze het zeggen. Alles is even negatief. Niks komt normaal of positief hun mond uit. Je luistert, je knikt, of je houdt de hoorn van de telefoon af en toe even van je af en je zucht een keer extra. En na zo'n gesprek, ben je kapot! Alsof je de marathon van New York gelopen hebt en je rent niet eens!
Ze zuigen energie! Negatieve mensen. En als je er wat van durft te zeggen, zeggen ze: 'Maar ik bedoel het zo goed!' En, 'ik ben helemaal niet negatief, dat maak jij ervan!'
Energie zuigende vampiers, dat zijn het ook wel. Leuk? Nee helemaal niet. Dood-en doodvermoeiend dat wel.

Hoe ga je om met al die negativiteit? Hoe wapen je jezelf daartegen? Ik probeer het te negeren. Maar dat valt niet mee. Of datgene wat ze zeggen naar het positieve te draaien maar vaker draait zo iemand het weer naar het negatieve. Wat zou je het beste kunnen doen?

- Aard jezelf. Stel jezelf voor dat jezelf heel stevig in de grond staat naast iemand die bijvoorbeeld drijfzand is. Denk aan je eigen energie en laat je energie en jezelf niet mee zuigen door de negatieve persoon oftewel de energie zuigende vampier.

- Bescherm jezelf. Probeer een soort van schild om je eigen energie te krijgen waardoor het moeilijker wordt voor de negatieve personen om daardoorheen te dringen. Ze moeten eerst ergens doorheen. Jij hebt je bescherming omhoog. Je moet je beschermen tegen de negativiteit. Het klinkt misschien zweverig, maar het is mogelijk. Alleen zodra een negatief iemand begint met zijn/haar negativiteit te spuien, vergeet je eerst je eigen beschermingen op te werpen. En ben je veel te kwetsbaar.

- Probeer met meerdere mensen en niet 1 op 1 bij een negatieve persoon te zijn. Als je alleen bij een negatieve persoon bent, is al zijn aandacht op jou gericht. Met meerdere personen krijg je niet de volle laag. Andere mensen hebben ook weer andere manieren om met een negatief persoon om te gaan en daar kun jij weer van leren.

- Is de negativiteit een schreeuw om hulp? Kijk eens verder, of vraag (voorzichtig) verder. Misschien kun je helpen.

- Praat alleen over lichte onderwerpen. Ikzelf merk het bij een mevrouw die ik ken. Zodra het over politiek gaat of over de maatschappij, is het een en al negativiteit. Vroeger was alles beter en hoorde je 'dit' soort dingen toch nooit enzovoort. Beter maar moeilijkere onderwerpen vermijden dus.

- Als bovenstaande oplossingen niet werken, is er altijd nog de mogelijkheid om het contact te verminderen. Moeilijker als het om een familielid gaat natuurlijk maar beperk het contact dan zoveel mogelijk.

“I just do not hang around anybody that I don't want to be with. Period. For me, that's been a blessing, and I can stay positive. I hang around people who are happy, who are growing, who want to learn, who don't mind saying sorry or thank you… and [are] having a fun time.” -John Assaraf

- When all else fails: Je kunt ze nog altijd uit je leven 'knippen'.Dat lijkt wel heel drastisch maar het is nu eenmaal zo dat een energie zuigend iemand je weerhoudt van je positieve zelf zijn, want ze zuigen je leeg, brengen negativiteit met zich mee en maken jou ook negatief.

Zijn er energie zuigende vampiers in jouw leven? Wie zijn ze? Wat zou je er tegen willen doen? Of hoe zou jij met ze om gaan?

Ik vraag me wel eens af waarom negatieve mensen zo negatief zijn? Ooit heb ik gelezen dat hun zelfbeeld laag is en dat ze daarom maar op anderen letten, op anderen commentaar hebben, om zichzelf beter te moeten voelen. Dat kan natuurlijk, ook daartegen zou je je moeten wapenen dus. Laat een andere (negatief iemand) niet toe dat ze jouw leven naar beneden halen alleen om zichzelf beter te voelen! Dat is mij nu al een aantal keer overkomen en iedere keer weer liet ik ze toe mij op hun negatieve niveau te trekken. Niet meer doen dus! Het is niet alleen dodelijk vermoeiend maar ook nog eens heel naar!

Ik weet wie 'mijn' energie zuigende vampiers zijn en ik weet hoe ik voortaan met ze om wil gaan. Het zal lastig worden, vooral omdat 1 van hen een mevrouw is waar ik wekelijks bij werk, maar het zal moeten wil ik én mijn eigen positieve, energie houden én niet zo'n negatief persoon worden als deze mensen. Ik ga ervoor!

© KH

Monday 28 November 2011

Beautiful things on the Net

Bij gebrek aan wat inspiratie, gewoon wat dingen die ik af en toe tegenkom op het www. En waar ik me wel in kan vinden: 








(via imgTumble)










Meeste plaatjes hier gevonden de anderen via Google afbeeldingen. 


© KH

Sunday 27 November 2011

Muziek op zondag, Chansons

Zoals ik al in een eerdere Muziek op Zondag zei: Ik ben opgegroeid met Klassieke muziek en chansons thuis. Natuurlijk werd er ook wel door ons de popzender aangezet maar mijn ouders hielden van die 2 stromingen leek wel. Hoewel mijn moeder nog een tijdje erg gek was van de vader van Enrique Iglesias, Julio. Vreselijk vonden mijn zusje en ik dat! Je muzieksmaak veranderd kennelijk want hoewel ik de muzieksmaak van mijn ouders destijds niet te pruimen vond, nu luister ik er zelf ook naar, behalve dan naar Julio! Er zijn grenzen! ;-) 


Er zijn best mooi Franse chansons. Die je diep raken en daar hoef je niet eens goed Frans voor te kunnen verstaan. Ook al is hij een Belg, Franstalig dan wel, de muziek van Jacques Brel ben ik laatst eens goed gaan beluisteren en raakt mij diep! Bezorgt mij kippenvel. Toen ik een kind was stonden er Franse zangers in de hitparade: Julien Clerc bijvoorbeeld. Maar echte chansons, à la Edith Piaf, je moet ervan houden maar er ook voor gaan zitten, ogen dicht en even stil luisteren. Het is gewoon mooi en tijdloos. 


© KH










Nog 1 maar dan in het Engels: Hoewel ik de versie van Elvis Costello beter vind eerlijk gezegd!

Friday 25 November 2011

Change

If You Wanna Make The World A Better Place Take A Look At Yourself And Then Make A Change - Michael Jackson

 

De laatste tijd merk ik weer dat ik het 'ik voel me lekker in mijn vel want ik laat dingen meer los'-gevoel aan het kwijtraken ben. Ik ben weer meer opgefokt, trek me weer dingen aan (dingen die ex zegt bijvoorbeeld) en het voelt heel naar. Ik krijg er lichamelijk maar ook geestelijk last van. Vanmorgen fietste ik naar mijn werk en ineens kwam het liedje van MJ in mijn hoofd: Man in the Mirror. Ik had het niet gehoord maar gewoon die ene zin zat in mijn hoofd: If you wanna make the world a better place take a look at yourself and make a change.. 


Ik dacht: Dat zit niet voor niets in mijn hoofd. Ik voel me weer opgefokt, gestressed. Er wordt weer van alles van mij verlangd wat ik niet wil en daar maak ik me druk over. Er is bijvoorbeeld een nieuwe cheffin op het werk. Met de vorige had ik afgesproken dat ik niet zou invallen voor anderen. Ik werk gewoon mijn uren die op contract staan en daar blijft het bij. Deze nieuwe belde meteen alweer of ik wilde invallen. Meteen begint het te stressen in mijn lijf. Verdorie! Weer stenen in mijn maag.


Van de week begon mijn ex ook al weer. Hij was gisteren jarig, vindt dat vreselijk ouder worden en kennelijk zat hem dat behoorlijk dwars want hij was niet te genieten. We moesten naar een informatieavond voor Jongste zoon voor het mbo en niks was goed. Ik moet dat betalen niet hij (hij betaald voor Oudste, vraag me niet hoe ik dat zo heb kunnen regelen destijds, maar zo is dat geregeld) zegt meneer doodleuk: Tja zul je meer moeten gaan werken he! Adem in, adem uit, dacht ik alleen maar. Niet reageren. Een ex is niet voor niets een ex. Maar ondertussen heeft hij het wel weer gezegd. Het komt allemaal wel goed daar niet van, maar ik maak me weer druk omdat 'men' mij niet met rust kan laten. En toen gisteren Jongste voor de 2e keer achter elkaar ook nog eens zijn afspraak bij de ortho vergat begon ik bijna te flippen. Daarna begon de mevrouw waar ik aan het werk was nog eens een keer voor de tigste keer over afvallen met een schuin oog op mij en ik had het wel weer gehad voor deze week.
O boy, time for some serious changing! 




Tijd om mezelf weer eens goed in die spiegel aan te kijken en streng toe te spreken. Die ex is inderdaad een ex en heeft niks meer over jou te zeggen. Kom voor jezelf op of laat het gaan wat nóg beter is! Het doet er niet toe wat hij zegt over jou. Is totaal niet belangrijk. Jij bent belangrijk> Alleen wat jijzelf van jou vindt doet er toe. Kun jij jezelf recht in die spiegel aankijken? Ja. Dan is het goed.
Ga meer bewegen, de natuur in, mediteer weer meer, zorg voor jezelf. Concentreer je op je innerlijke stem, wat die tegen je zegt. Luister ernaar. Die is er niet voor niets en je luistert er te weinig naar.
Doe vaker dit soort challenges om jezelf te blijven uitdagen tot verbetering van jezelf.
Word stil, in jezelf en gooi die stenen uit je maag weer terug naar waar ze horen. Dit keer voorgoed.
Verandering, change. Ik zou het meer groei willen noemen. Groeien naar een meer evenwichtig mens. Eentje waarbij ik me zelf prettiger voel en lekkerder in mijn vel kom te zitten.

Zo mezelf weer even streng toegesproken! Hopelijk heeft het weer geholpen.

© KH

Thursday 24 November 2011

Who wants to live forever? Thinking of Freddie Mercury




Vandaag is het 20 jaar (!!) geleden dat Freddie Mercury overleed.
Ik kan het me nog als de dag van gisteren herinneren dat ik het hoorde. De tranen rolden over mijn wangen die dag. En nog kan ik janken alsof het net gebeurd is als ik een interview zie met Freddie. Ik weet niet wat dat is met die man. Hij raakt me, nog steeds. Hij is uniek. Is ja, niet was. Zoals Freddie zijn er niet veel. 



Dus vandaag, voor Freddie, van Freddie. Still missed, but always in our hearts. 


© KH








Wednesday 23 November 2011

Het Metro station


Het was laat, veel te laat. Terwijl ze gehaast de roltrap naar de metro nam keek ze op haar horloge. 
Ze holde de roltrap af, geërgerd kijkend naar de mensen die niet rechts hielden.
Beneden aangekomen tikten haar hakken door de holle ruimte. Weer keek ze op haar horloge en besefte dat ze de metro gemist had. 
Verdorie, binnensmonds vloekend wilde ze haar gsm pakken om het kantoor te bellen
dat ze laat was. Ze had een drukke dag voor de boeg. Vergadering na vergadering en het zou wel weer heel laat worden vanavond. Maar wat gaf het, werken was toch alles wat ze deed.
Haar pas versnelde en een ieder die in de weg liep kon een boze blik krijgen. Haast had ze. 
Wat was het toch weer druk vandaag en wat deden al die kinderen hier? 
Waar bleef die metro?
Haar jas hing over haar arm, haar aktetas in haar hand. 
Ze voelde een plotselinge windvlaag en keek om zich heen. Het was niet de metro die langs zoefde. 
Weer voelde ze wat, ze draaide zich om. 
Plotseling leek de tijd stil te staan en ze zag alles om haar heen als in een waas. De mensen bewogen traag. Aan de overkant zaten mensen op een bankje te wachten. Achter hen een reclamebord om toch vooral op vakantie te gaan naar een warm en exotisch oord. Er dwarrelde een krant over de rails, traag als in een film. 
Ze stond naast een prullenbak waar een zwerver lag op een dekentje. De man bewoog niet, of
toch? Heel traag zo leek het. Ze draaide zich om, zelfs haar haren leken traag om haar heen te zwieren. Wat gebeurde er? 
De mensen die aan kwamen lopen van de roltrap af, hadden een trage tred. De stemmen leken weg te sterven in een vaag gefluister. Ver weg hoorde ze een man viool spelen in een andere gang. Het geluid leek haar te lokken. 

Ze wilde er heen lopen maar leek met iedere stap moeite te hebben. Terwijl ze liep keek ze om zich heen, kleine kinderen aan de hand van hun moeder, een vrouw die haar kind een draai om zijn oren
wilde geven maar haar hand hing ergens in de lucht en kwam maar niet dichterbij, een ouder echtpaar dat gearmd stond te wachten, elkaar diep in de ogen kijkend, een jong stelletje dat stond te zoenen leek niet te bewegen, een perronopzichter die speurend rondkeek met zijn portofoon in de aanslag, een man die in slaap gesukkeld was op een bankje en scheef hing tegen een mede-wachtende aan, ze keek haar ogen uit. Hoe meer stappen ze maakte hoe meer ze zich bewust werd van de vreemde situatie waar ze zich in bevond. 
De geuren waren zelfs anders.
Normaal rook het niet zo heel erg fris in een metro station maar nu..
Nu waren de geuren betoverend. Hoe dichter ze bij het geluid van de viool kwam hoe sterker de geur. Een mengeling van, ja wat was het eigenlijk? Kaneel en haar oma’s appeltaart? Bloesem? Viooltjes? 
Bij iedere stap leek het anders te ruiken. Ze probeerde sneller te lopen.
Het hele gebeuren maakte haar nieuwsgierig. Wat was het dat haar lokte?
Wie speelde daar zo vreselijk mooi viool en waarom leek de tijd stil te staan? 
Ze liep de hoek om en daar zag ze een man met een viool.
Heel in de verte. Ze keek naar hem, de geur werd scherper, de muziek harder, ze werd naar hem toegetrokken. Ze aarzelde, keek nog even om zich heen. De mensen stonden nog precies zoals ze hen was gepasseerd.
Al die tijd was er nog steeds geen metro langsgekomen. Die muziek, aarzelend zette ze een stap in de richting van de man met de viool. Nog 1x keek ze achterom. Zou ze? Wat had ze te verliezen? Niets toch? 

Ze keek op haar horloge en dat had ze beter niet kunnen doen. Ineens zweeg de viool en was de man verdwenen. De geluiden van het metro station waren weer normaal, de metro stopte op het station en mensen renden door elkaar heen. Ze botsten tegen haar op en duwden en schreeuwden. Ze stond als versteend. Kon zich niet meer bewegen. Wat had ze nu helemaal gedaan? 
Op haar horloge gekeken, had dat de betovering verbroken? 
Ze zonk neer op een bankje als verdoofd. Haar aktetas viel neer. Ze hoorde het lawaai niet eens meer, ze dacht alleen maar aan wat ze had gemist, aan de betovering die ze verbroken had.

© KH

Dit verhaal schreef ik eerder op Kati's Weblog


Tuesday 22 November 2011

Foggy




Small world
Getting smaller 
Every second of the day
Fog becoming taller
Can't see my way

Not a sound
To be heard
So quiet it is eerie
Not even a singing bird
I'm almost feeling dreary

Dew against my skin
The moist air
Is clinging on my clothes
Droplets fall from my hair
And hang from my nose

The sillouettes of the trees
Branches above my head
A crow utters a sudden scream
Waking me up, I'm in my bed
Realising it was all a dream

© KH

Monday 21 November 2011

My Magpie



November morning misty and grey
I'm watching the birds from inside
My thoughts drift away
Until I hear a noice outside

A magpie is looking straight at me
His head to one side
I nod my head like I agree
His beady eyes open wide

He scratches loudly
Makes sure I understand
Shakes his feathers proudly
When I slowly stand up and wave my hand

I take the bird feed
And open the door
Is this what you need
But he isn't there anymore

My magpie sits high up in a tree
I fill all the feeders with the seed
Later when he's eating and looking at me
He's blinking his beady eyes happy indeed

© KH

Sunday 20 November 2011

Muziek op zondag, top 2000

Het is weer zo ver! Er mag weer gestemd worden op de top 2000 . Ik heb dat vrijdag meteen gedaan anders is het net als vorig jaar weer op het laatste moment. Heb er met YouTube er naast in de lijst zitten kijken en hij is weer voor een deel anders dan vorig jaar. Niet alles maar wel een deel dus. Veel favoriete artiesten zijn gebleven zoals Sting, Dido, Coldplay. Favoriete nummers ook. Maar ook een aantal nieuwe. Niet vergeten te stemmen op jouw favoriet dus en aan het eind van het jaar (ik vooral onder het bakken van oliebollen op oudjaarsdag) genieten van de Top 2000 op de radio. 


Dit is mijn lijst: 


Beatles - Blackbird
Chicago - 25 or 6 to 4
Creedence Clearwater Revival - Long as I can see the light
Jimi Hendrix Experience - The wind cries mary
John Lennon - Mother
Jeff Wayne & Justin Hayward - Forever autumn
Little River Band - Forever blue
Otis Redding - I've been loving you too long
Queen - Love of my life
Sting - Fields of gold
Bonnie Raitt - I can't make you love me
Coldplay - The scientist
Dido - Here with me
Snow Patrol - Run
Pearl Jam - Just breathe

Dit zijn de vrije keuzes

editors - papillon
Lifehouse - Broken
Adele - Turning Tables
Genesis - Abacab
Lucie Silvas - Forget me not
Hier de vrije keuzes:
o dit is zo'n gaaf nummer: 
Deze had ik al eens gepost maar is zo vreselijk mooi, mag nog wel een keer! :-) 
© KH

Saturday 19 November 2011

Severus Snape



I love Harry Potter. Zo jammer dat het afgelopen is. Geen nieuwe boeken meer, geen films meer. Van de week het laatste deel op dvd gekocht. Ik ben weer opnieuw in de boeken begonnen met lezen (helaas heb ik ze niet in de Engelse versie, wil ik nog een keer kijken of ik die een keer op de kop kan tikken) 

Niet alleen ben ik dol op Harry Potter, maar  Severus Snape doet me ook iets. Waarschijnlijk omdat Alan Rickman hem speelt. De man doet me iets. Hij is zo verdomd goed. Zijn blik alleen al. Van het begin af aan geloof je gewoon niet dat hij slecht is. Dan brengt hij je weer aan het twijfelen om toch weer te denken: nee dat kan gewoon niet! Gelukkig blijkt dat ik gelijk krijg op het eind. 



Alan Rickman speelt ook in vele andere kostuumdrama's waar ik zo verzot op ben. We komen hem regelmatig tegen op een prachtige film op de BBC of op een pas gekochte dvd. Genieten gewoon hoe de man speelt. 

De Harry Potter reeks mag dan afgelopen zijn: er zijn altijd nog de boeken om te herlezen, keer op keer (wat ik dan ook doe) en de films om steeds maar weer te kijken. Ik denk dat we morgen de laatste 2 delen maar eens gaan kijken. Het pas gekochte laatste deel 7 en het eerste deel van deel 7. Even weer genieten! 



Hier wat foto's van Alan Rickman, voor de fans, waaronder ik dus: 


© KH


Sense and Sensebility:




Robin Hood:



Younger Alan Rickman:


Alan Rickman nu:



O gosh that voice... ;-) 






Friday 18 November 2011

The melancholy of a winters day




It is a cold, crisp morning
I shiver in my winter coat
I'm looking over the fields
Thinking of the letter you wrote

The meadow is covered with ripe
There is a gloom of a winter afternoon
I'm still walking past the corn field
Hearing your voice telling me: I'm coming, soon

The melancholy of this winters day
Is rubbing off on my mood
Fog is starting to creep up around the fields
Is it me it want's to include?

Suddenly I feel as if I'm not alone
As if there is a presence I can't explain
I start to ran as fast as I can
Am I hearing voices or am I going insane?

Suddenly I feel I'm starting to fall
I can't see a thing through the thickening mist
Nothing makes me more relieved then
To hear your voice and you grabbing me by the wrist

You're so cold, you say rubbing my fingers warm
I've been out here all day, pondering, waiting for you
You laugh, wrap your arms around me to warm me
And while the fog surrounds us, we disappear from view

© KH

Thursday 17 November 2011

The Pig





In England once there lived a big
A wonderfully clever pig.
To everybody it was plain
That Piggy had a massive brain.
He worked out sums inside his head,
There was no book he hadn't read.
He knew what made an airplane fly,
He knew how engines worked and why.
He knew all this, but in the end
One question drove him round the bend:
He simply couldn't puzzle out
What LIFE was really all about.

What was the reason for his birth?
Why was he placed upon this earth?
His giant brain went round and round.
Alas, no answer could be found.
Till suddenly one wondrous night.
All in a flash he saw the light.
He jumped up like a ballet dancer
And yelled, "By gum, I've got the answer!"
"They want my bacon slice by slice
"To sell at a tremendous price!
"They want my tender juicy chops
"To put in all the butcher's shops!
"They want my pork to make a roast
"And that's the part'll cost the most!
"They want my sausages in strings!
"They even want my chitterlings!
"The butcher's shop! The carving knife!
"That is the reason for my life!"

Such thoughts as these are not designed
To give a pig great peace of mind.
Next morning, in comes Farmer Bland,
A pail of pigswill in his hand,
And piggy with a mighty roar,
Bashes the farmer to the floor…
Now comes the rather grizzly bit
So let's not make too much of it,
Except that you must understand
That Piggy did eat Farmer Bland,
He ate him up from head to toe,
Chewing the pieces nice and slow.
It took an hour to reach the feet,
Because there was so much to eat,
And when he finished, Pig, of course,
Felt absolutely no remorse.

Slowly he scratched his brainy head
And with a little smile he said,
"I had a fairly powerful hunch
"That he might have me for his lunch.
"And so, because I feared the worst,
"I thought I'd better eat him first." 





Roald Dahl

Wednesday 16 November 2011

Dalai Lama's 18 rules for living

Dit heeft de Dalai Lama al aan het begin van het nieuwe Millennium geschreven maar ik las ze dus vandaag pas. Erg goed! 

  1. Take into account that great love and great achievements involve great risk.
  2. When you lose, don’t lose the lesson.
  3. Follow the three Rs:
    1. Respect for self
    2. Respect for others
    3. Responsibility for all your actions.
  4. Remember that not getting what you want is sometimes a wonderful stroke of luck.
  5. Learn the rules so you know how to break them properly.
  6. Don’t let a little dispute injure a great friendship.
  7. When you realize you’ve made a mistake, take immediate steps to correct it.
  8. Spend some time alone every day.
  9. Open your arms to change, but don’t let go of your values.
  10. Remember that silence is sometimes the best answer.
  11. Live a good, honourable life. Then when you get older and think back, you’ll be able to enjoy it a second time.
  12. A loving atmosphere in your home is the foundation for your life.
  13. In disagreements with loved ones, deal only with the current situation. Don’t bring up the past.
  14. Share your knowledge. It’s a way to achieve immortality.
  15. Be gentle with the earth.
  16. Once a year, go someplace you’ve never been before.
  17. Remember that the best relationship is one in which your love for each other exceeds your need for each other.
  18. Judge your success by what you had to give up in order to get it.

Dalai Lama

Tuesday 15 November 2011

Imagine








john Lennon quote

Nadat ik de film 'Nowhere boy' gezien heb, is dit een nummer om tranen van in je ogen te krijgen:





© KH

Monday 14 November 2011

Why

Why?
Why do I never feel good enough
Why do I feel the need to prove myself
Why does it hurt to think
Why does it hurt to feel
Why do I feel like I'm falling
Without knowing how to fly

© KH

Falling_again_by_leonadelioncourt
Falling again by Leona de Lioncourt

Over self doubt gesproken: Dit sluit mooi aan op het vorige blog en daarom heb ik hem even van mijn oude weblog gehaald. Ik heb dit geschreven in november 2009 en het is eerder verschenen op Kati's weblog van weblog.nl

© KH