Wednesday 24 October 2012

Leegte

Er ligt een schaduw in het bed
Een schaduw van wat ze ooit was
Klein en kwetsbaar
Aan het eind van haar Latijn

Er staat een schaduw naast het bed
De schaduw steekt zijn hand uit
Fluistert zachtjes
'Tijd om te gaan, mijn schat'.

De schaduwen van de kamer verdwijnen
Als het licht op stijgt
Twee schaduwen, samen één
Een glimlach op haar gezicht achterlatend

Bij ons een leegte

© KH


Dit gedicht schreef ik vanmorgen vroeg, nog voor ik wist dat mijn oma gisteravond laat op 90 jarige leeftijd, was overleden. Ik zal haar missen! Dag oma.

5 comments:

Rijnmeermin said...

Heel veel sterkte, Kati!

Daan said...

sterkte, meis...

A van de Aa said...

Gecondoleerd en sterkte ....

Kati said...

Dank jullie wel allemaal, lief. :)

chess said...

Gecondoleed Meis, heel veel sterkte en je hebt een prachtig gedicht geschreven.