Mijn oma

Raar idee. Na 45 jaar kan het deze week over zijn. Ik ben zo trots op het feit dat ik nog een oma heb. Maar oma, die al 90 is en nog helemaal op zichzelf woonde, werd ziek. Ze kreeg een hersenbloeding en moest naar een verzorgingstehuis. Mijn moeder belde me vanavond weer op. Oma ligt weer in het ziekenhuis en dit keer kan het wel eens afgelopen zijn. Deze week al. De laatste keer dat oma nog wat zei was dat ze wilde dat mijn moeder ook voor haar bloemen bij het graf van opa neer zou zetten. Opa, al 46 jaar niet meer onder ons, zou aanstaande donderdag 25 oktober jarig zijn. Mijn moeder zou er niet verbaasd over staan als oma dan zou besluiten te 'gaan'.
En ik, ik moet er niet aan denken nog eigenlijk, al weet ik dat oma op is. Moe is, en niet meer beter kan worden.
Een leven zonder oma... wat zal dat leeg zijn. Kaal. Ook al zag ik haar niet heel vaak, omdat ik nu eenmaal ver van mijn familie woon.

Ik ben zo blij dat ik meteen de eerste week dat oma in het verzorgingstehuis zat bij haar op bezoek gegaan ben. Oma had de hersenbloeding gehad en was liever geworden, had humor gekregen. Oma is, zoals dat zo mooi heet: Sociaal onhandig. Ze wil het liefst alleen zijn, niet de gang of de straat op bij andere mensen. Familie is goed, vreemde mensen niet. Ook haar manier van doen was zo, maar nu ze die hersenbloeding gehad had, was ze wat 'losser'geworden. Ze lachte veel. Maakte grapjes. 'Ha m'n schat', zei ze toen ik binnenkwam. Ze lachte, ze praatte veel over opa, en dat ze een aantal keer dingen herhaalde, och dat ben ik wel gewend met mijn werk. Toen we weggingen zei ik nog of ze wel wist hoeveel ik van haar hield: 'Ik hou ook van jou', zei ze. Ik gaf haar een dikke knuffel (waar ze eigenlijk niks van moet hebben) en een paar dikke kussen. 'Dag oomsje, tot gauw', zei ik. Maar tot gauw, ik denk het niet meer. Oma gaat ergens heen waar ik haar voorlopig althans, nog niet ga volgen.

Ik ga haar zo vreselijk missen, ze is er nog, maar ik weet dat ze bezig is met dit leven voor het eeuwige om te wisselen, om naar de man te gaan die ze al 46 jaar zo vreselijk heeft moeten missen, naar opa.
Ik zal je missen, oma.



© KH