Sunday 30 April 2017

Music on Sunday; Body Parts



Every Sunday I'm searching for music to put on this blog, inspiration I get it in the strangest of places. Today ShakespeareSunday on Twitter gave me the idea. (perhaps not so strange after all) ☺


Body parts it is! Enjoy;



My youngest think this version (the original one) is weird, some kids are only familiar with the covers... poor kids ;)















© KH

Wednesday 26 April 2017

Wednesday Wisdom; happy and sad



Yesterday while I was working the woman I was working at put on the tv and I heard someone say this phrase above. It got me thinking; it is true you know. I know from my mum who was very unhappy when I was at my worst and of course from my own experiences with my kids. You can cut that umbilical cord but the emotional cord will not sever.
The moment your child how old they may be, is in pain, stress or is sad you are too. You ponder about what you can do to help him, or how it could have come to this.
You try not to but you do, you can't help it; that's being a mother too I guess.

Although I wouldn't go as far as Philip Larkin in his famous poem, I may sometimes understand how some may think like that (after all he does have a point) but I wouldn't trade them for anything in the world!
But perhaps my boys do think like him; they both say they don't want kids later. (they are 22 and 20 so still young) It's not something I did or didn't do but more the world today. It's damn scary to bring up a child in this world. I get it. But without those two who would I be ?

© KH



This Be The Verse
They fuck you up, your mum and dad.
They may not mean to, but they do.
They fill you with the faults they had
And add some extra, just for you.


But they were fucked up in their turn
By fools in old-style hats and coats,
Who half the time were soppy-stern
And half at one another's throats.


Man hands on misery to man.
It deepens like a coastal shelf.
Get out as early as you can,
And don't have any kids yourself.



Philip Larkin

Sunday 23 April 2017

Muziek op Zondag; Family

Vandaag hebben we een neven-en nichten dag. We vonden het wel een keer tijd dat we elkaar ook een keer zagen buiten de uitvaarten om en dat is ook zo natuurlijk. Elke uitvaart weer zeggen we dat (bij allebei de kanten van de familie) en nu doen we het ook daadwerkelijk. De neven-en nichten van mijn moeders kant waarvan ik de oudste ben. We schelen best wat, ik word 50 dit jaar en de jongste neef is maar twee jaar ouder dan mijn oudste zoon. Zij zitten in de kleine kinderen de mijne zijn in hun twintiger jaren. Maar dat mag de pret niet drukken. We zijn bij elkaar een stel druktemakers bij elkaar dus het zal wel los lopen. Vandaar het thema van vandaag; Familie!













© KH

Wednesday 19 April 2017

Wednesday Wisdom; an eye for an eye


Yesterday on the news there was an item on death row in Arkansas Texas. Arkansas plans to execute eight inmates between Monday and April 27 because its supply of one of the three execution drugs, midazolam, expires on April 30 and the state says it does not have a supplier to replenish it.
They showed a woman who's mother was killed 25 years ago by one of the inmates in dead row. She told us that he simply had to die, he deserved no less than what he did to her mother.
Now I've never been through what she's been through of course, I've never had someone I loved murdered but after 25 years she really thinks killing that man will bring her peace of mind?
Wouldn't it be better to make him see what he did was wrong or make him work or give him some other kind of punishment? Not set him free mind you, but just another form of punishment or treatment if necessary.

Like Gandhi said; an eye for an eye makes the whole world blind and I really believe that. With all that's been going on in the world lately; Trump throwing bombs like it's candy, those war threaths... do we really believe it is best to hurt the other like they hurt us?

Let's simplify things; I've been bullied for years as a teen. Of course back then I really wished someone would hurt them like I've been hurt, emotionally especially. But now? I don't even think they know how much it has hurt me or that they saw it as bullying. Sure, it would be nice if they were aware of it, but would it matter? It is done, in the past and it has made me who I am today.
There's never an excuse for bullying but to do to them what they do to you is never an option.
Do unto others as you would have them do unto you
It would make the world a better place ...

© KH

Monday 17 April 2017

Verwerking



Vandaag las ik op Twitter dat de Engelse Prince Harry na 20 jaar ongeveer hulp gezocht heeft voor het verwerken van de dood van zijn moeder. Hij merkte dat het niet goed met hem ging in het algemeen, niet doordat hij bv in Afghanistan is geweest of een prins is met waar nu eenmaal bepaalde druk op ligt, maar gewoon omdat hij de dood van zijn moeder niet verwerkt had. Hij was 12 toen ze overleed, en we weten allemaal hoe een mediacircus dat werd. Hij heeft zich afgesloten voor zijn emoties en begon uit de band te springen. Tot het begon te klikken bij hem, door zijn werk onder andere.

Prince Harry Podcast interview

Toen ik ging samenwonen met manlief merkte ik al snel aan hem dat hij de dood van zijn vader nog niet verwerkt had. Hij was ook nog jong toen zijn vader overleed en zijn moeder vond het allemaal niet nodig hem te helpen het te verwerken kennelijk.
Destijds vond ik het maar gek; zijn vader was al zolang dood, de mijne nog maar kort en ik was er toch ook overheen!
Maar was ik dat?

Hoe ouder ik word of eigenlijk hoe meer tijd eroverheen gaat (dit jaar 14 jaar geleden) lijkt het moeilijker te worden. Er zijn uiteraard tijden waarin het prima gaat maar soms dan kan ik ineens in huilen uitbarsten en mis ik mijn vader ineens zo erg!
Ik ben iemand die haar emoties opkropt, net als mijn vader. Er gaat inwendig een denkbeeldig deurtje open, daar stop ik de emoties achter en hup het deurtje gaat weer dicht.
Heel soms, sta ik toe dat het deurtje een klein kiertje open gaat om er een paar emoties uit te laten.
Niet te lang en altijd als ik alleen ben. Niet teveel, want anders gaan de sluizen open om niet meer te stoppen.

Prins Harry zegt dat iedereen een 'shrink' zou moeten hebben waar ze op vrijdag hun 'shit' bij kwijt zouden kunnen van die week om zo opgelucht het weekend in te kunnen gaan. Een psycholoog is er immers voor opgeleid om de problemen van anderen daar te laten waar ze horen.
Op zich geen gek idee alleen ik zou niet naar een shrink gaan. Ten eerste heb ik voor zoon en man er een aantal bezocht die mij eens even gingen vertellen wat ik MOEST doen... Dus niet hè. En die keren wist ik het elke keer beter dan de psycholoog, en ik heb er niet eens voor geleerd!
Ten tweede; dan moet dat deurtje open, wat als het deurtje leidt naar een hele beerput die dan ineens opgetrokken wordt?

Misschien blijft het altijd wel zeer doen; de dood van een ouder. Misschien blijft een scheiding altijd wel zeuren, het had ik maar, was ik maar, deed ik maar. Misschien ook, moet ik het gewoon leren los te laten en erop vertrouwen dat alles gebeurt voor een reden.
Misschien moet ik leren accepteren dat veranderingen horen bij het leven, en ik moet leren en werken aan mezelf.
En soms toch dat deurtje even open zetten. Emoties tonen hoort er nu eenmaal bij. Opkroppen is niet goed voor een mens. Lijk ik toch meer op mijn vader dan ik ook gedacht had....

© KH

Sunday 16 April 2017

Music on Sunday; Live in the moment

Worry does not take away tomorrow's troubles. It takes away today's peace.

 Just a reminder for myself... Happy Easter everyone!

















© KH

Sunday 9 April 2017

Music on Sunday; Songs used in the Marvel Cinematic Universe


Dankzij mijn zonen (en Dr Strange) ben ik een Marvel fan geworden. Ik ben alle films gaan kijken (bijna allemaal nu gezien) en ik ben echt een fan geworden. Geweldige humor en acteurs, en de muziek is super!
Gisteren Guardians of the Galaxy gezien en daarin zaten al helemaal super nummers, dus vandaag songs uit die films; Enjoy!

















van Guardians of the Galaxy's Awesome mix tape kun je wel een heel blog vullen! :)



© KH

Wednesday 5 April 2017

Wednesday Wisdom, Prison Break



Vanavond begint weer een nieuw seizoen van Prison Break, een serie die ik altijd volgde en toen de dvd-box uitkwam moest hebben. Nooit gedacht dat het ooit terug zou komen maar gelukkig vanavond begint het weer.
Sommige series zijn nu eenmaal té goed. Ik heb er wel een aantal op mijn favorieten lijstje staan...
Mede dankzij de geweldige acteur(s) natuurlijk...

Wentworth Miller

© KH

Tuesday 4 April 2017

Think happy thoughts



De laatste tijd lijkt er wel van alles mis te gaan; De achterdeur waar het slot van kapot gaat en vervangen moet worden, mijn eigen gezondheid met de meest gekke kleine klachten dan weer dit dan weer dat, het wasmachine die ineens vreselijke herrie begint te maken en naar nu blijkt de lagers kapot te zijn en dat terwijl hij nog geen 5 jaar oud is!

Mijn zus zegt altijd dat je met je gedachten dingen kunt aansturen; oftewel think happy thoughts. Bedank het Universum of waar je dan ook maar in gelooft voor de dingen die hebt/meemaakt etc en ben gewoon blij en vrolijk. Nu vond ik mezelf altijd een vrij blij en optimistisch mens, maar ik moet zeggen dat de laatste tijd het negatieve overheerst. Ook omdat het tegen je gezegd wordt misschien.
Ik vind mezelf vooral een realist. Maar ergens klopt er iets niet, ergens is er iets fout gegaan in mijn leven waardoor ik cynischer ben geworden, minder optimistisch, minder blij.

Ik heb een hoop vriendschappen verloren na/tijdens een zware periode in mijn leven. Laatst dacht ik nog aan een van die vriendschappen en ineens dacht ik ook dat natuurlijk een flink deel van het verliezen daarvan aan mij lag. Hoe ik reageerde op mensen en dingen en ook hoe ik om ging met mijn nieuwe situatie. Ik vond maar dat mensen dat moesten snappen en als ze dat niet deden reageerde ik er fel op. Sowieso reageer ik meteen fel op mensen. Er hoeft maar iets niet zo te gaan zoals ik het voor ogen had of BAM ik heb er al weer op gereageerd.
Waarom doe ik dat? Waarom heb ik mezelf in de verdedighoek laten drukken, of in de verweerhoek?
Waarom vind ik het nodig om constant overal commentaar op te moeten geven? Of waarom kan ik niet eens gewoon dingen op zijn beloop laten? Het laten gaan zoals het gaat.



Ik kan heel veel blogs schrijven, of me heel veel voornemen om te werken aan mezelf het gaat toch keer op keer weer mis. Er zit onrust in mij en ik weet niet waarom. Misschien weet ik het wel en wil ik het niet weten.

Mijn zus denkt dat de dingen die fout gaan kunnen komen door het negatieve denken. Denk je positief, dan komen er positieve dingen op je pad.
Er zijn de laatste jaren heel wat negatieve dingen op mijn pad gekomen, en heel wat ellende.
Een man die heel heftig reageert op al wat hem in de weg ligt, helpt ook niet, probeer daar maar eens een positieve draai aan te geven.
Ik kan me keer op keer voornemen te veranderen maar zodra de man in mijn leven een bui heeft (een hevige autistische bui dus) dan zijn al die voornemens in 1 klap weg.

Het zal een constant gevecht blijven wil ik meer positiviteit in mijn leven.
Alleen, is het dan nog positief als iets een gevecht is?

© KH

Sunday 2 April 2017

Music on Sunday; song titles that are sounds

Het is iedere week weer zoeken naar wat voor muziek we deze week weer zullen doen dus ik heb mijn lijstjes er maar bij gehaald en gewoon 'random' een categorie eruit gepakt. Ik kan daar nog een tijdje mee vooruit. Best geinig ook, je komt met die lijstjes die ik heb nog wel eens liedjes tegen waarvan je denkt: o ja! Of die je lang niet gehoord hebt, of nog nooit zelfs.

Vandaag dus songs waarvan de titel een geluid is;













© KH